Jarenlang was ik op zoek naar de waarheid van een religie. Ik denk dat ik die nooit zal vinden. Ik zocht het bij de katholieken. Het makkelijkste ook. Mijn ouders waren daar debet aan. Er is een tijd geweest dat ik ze daaraan schuldig vond. Wel heb ik jarenlang mijn hart , stem, liefde en krachten gegeven aan waarin ik geloofde; plaatselijk in de Paulus en elders vooral door mijn levensstijl. Vrienden maakte ik er waarmee ik discussieerde en langzaam van mening veranderde. Vijanden werden ze niet, maar ze stelde me wel teleur zoals ik hen teleurstelde. Een eigen geloof ontwikkelen valt niet mee ,maar soms hielp God me. Ik kwam in mijn leven tot conclusies. Een ervan was, dat religie niet deugde en de bron is van alle kwaad. De allerscherpste kantjes van die mening zijn -zij het latent – verdwenen, maar kijkend naar alle ellende op de wereld, de oorlogen die gevoerd werden en worden en de onmacht van ‘een god’ daaraan iets te doen houden me wel dicht bij die geschetste waarheid. Schade en schande, dingen die gebeurde in mijn leven en een geïndoctrineerd rotsvast geloof in dé God blijken nog steeds een brug te ver te zijn om totaal te breken met de spreekwoordelijke opium voor het volk. Het zij zo. Oorzaak van de blijvende twijfel is wel het geloof in mensen en de waardigheid die dat oproept. Het zit er ingeprent. Mensen moeten vrij zijn in denken. Ook in het geloven van onzin. Je weet in het geval van iets ‘geloven’ echter niet altijd of het wel zin heeft. Eens kwam ik in mijn zoektocht in aanraking met Jehova- getuigen. Zij zijn er van overtuigd dat ,wat de mensheid nu mee maakt ‘de Grote Verdrukking ‘ heet. Matheus 24 bewijst het. Ze zeggen het en ze kennen volgens eigen zeggen ‘de Waarheid’.
Het zal wel, of zo zal het zijn. Ik en jij weten het niet en als we het zouden geloven dan komt er bij mij in ieder geval die twijfel bij , dat weer impliceert dat er eigenlijk geen echte waarheid is. De vrijheid van de mens om zelf na te denken en overtuiging van anderen dat juist niet te doen omdat hun god hen dat verbiedt is een feit. Feiten erkennen is ook een kwestie van eigen wil. Dat mag ook onwil zijn……
(c) Piet Eelants 2020
Her moeilijkste van geloven is het niet zien, als er bewijs zou zijn is het geen geloof meer. Dat het een bron is om een oorlog te laten beginnen is, omdat er mensen zijn die het geloof misbruiken. Ook hier weer geldt respect hebben voor elkaar.
De mens wil al zolang hij bestaat verklaringen vinden voor het onverklaarbare althans voor datgene waar hij de kennis nog niet van heeft. Dat is de basis voor religie. Gelukkig is ook dat met de toename van kennis geëvolueerd in de meeste gevallen, nog niet bij alle religies jammer genoeg. De evolutie binnen een groot deel van de christenheid heeft er toe geleid dat men vele vormen van naastenliefde kent. Een prima zaak, ook het vaste geloof in de ordening van God maakt dat vele mensen rampspoed en ellende kunnen dragen. Ik zou de laatste zijn die ze dat zou willen afnemen. Echter anderen dit als de waarheid willen opleggen is voor mij een brug te ver. Voor mij is dit persoonlijk als het geloof in Sinterklaas maar dan voor volwassenen. Het sinterklaas feest is door mensen verzonnen, evenals de mens zelf God verzonnen heeft.